॥ શ્રી સ્વામિનારાયણો વિજયતે ॥
ભગવાન સ્વામિનારાયણનાં
॥ વચનામૃત ॥
Gadhada II-67: The Gangājaliyo Well
Nirupan
Gunātitānand Swāmi said, “Through the upāsanā of Purushottam, the jiva becomes like Akshar, and if one associates with the great Sadhu, one attains much greatness. When lice reproduce, they produce tiny eggs and when a female elephant gives birth, the infant is the size of a bull.” Based on this, this Vachanāmrut was read: “One becomes as one understands God to be” (i.e. if one believes God to be free from all blemishes, one also becomes free of all blemishes).”
ગુણાતીતાનંદ સ્વામી કહે, “પુરુષોત્તમની ઉપાસનાએ કરીને જીવ અક્ષર જેવો થાય છે ને મોટાને મળે તે બહુ મોટપને પામે છે. તે જૂ વિયાય તો લીખ આવે ને હાથણી વિયાય તો બળદ જેવડું બચ્ચું આવે.” તે ઉપર વચનામૃત વંચાવ્યું કે, “જેવા ભગવાનને જાણે તેવો પોતે થાય છે.”
Nirupan
Gunātitānand Swāmi said, “Acquire understanding as Shriji Mahārāj has said in the Vachanamrut: believe oneself as brahmarup and remember God - this is what needs to be done. The quintessence of upāsanā is that one becomes as one understands Mahārāj to be. One attains that much power and strength. By understanding Mahārāj to be the source of all avatārs and the Lord of Akshardhām, one attains Akshardhām. In the Vachanāmrut, Mahārāj said, ‘One becomes as one understands God to be, but God remains limitless.’ Therefore, to clearly understand this upāsanā is the main endeavor.”
ગુણાતીતાનંદ સ્વામી કહે, “શ્રીજીમહારાજે વચનામૃતમાં કહ્યું છે એમ સમજીને પોતાને બ્રહ્મરૂપ માનીને સ્મૃતિ રાખવી, એ કરવાનું છે. ને ઉપાસનાની વિક્તિ જે, જેવા મહારાજને સમજે તેવો પોતે થાય. મહારાજને શ્રીકૃષ્ણ જેવા સમજે તો ગોલોકને પામે, ને રામચંદ્રજી જેવા સમજે તો વૈકુંઠને પામે, ને વાસુદેવ જેવા જાણે તો શ્વેતદ્વીપને પામે, ને નરનારાયણ જેવા જાણે તો બદરિકાશ્રમને પામે; તે જેવા જાણે તેવો થાય, ને તેટલું ઐશ્વર્ય ને તેટલા સામર્થ્યને પામે, ને મહારાજને સર્વ અવતારના અવતારી ને અક્ષરધામના પતિ સમજે તો અક્ષરધામને પામે. તે મહારાજે વચનામૃતમાં કહ્યું છે કે, ‘જેવા ભગવાનને સમજે તેવો પોતે થાય છે ને ભગવાન તો અપાર ને અપાર રહે છે.’ માટે ઉપાસના ચોખ્ખી સમજવી એ મુખ્ય સાધન છે.”
Nirupan
Gunātitānand Swāmi said, “It is due to the glory of this upāsanā that one is able to feel fulfilled and accomplished. Without this upāsanā, one feels unfulfilled and remains wishful.” Swāmishri had the ‘The Gangājalio Well’ Vachanāmrut (Gadhadā II-67) read and said, “One becomes what one believes Mahārāj to be (if one believes Mahārāj to be free from all blemishes, one also becomes free from all blemishes). Thereafter, how can one still be unfulfilled and have wishes remaining? They simply do not remain.”
ગુણાતીતાનંદ સ્વામી કહે, “ઉપાસના ને મહિમા વતે તો પોતાને વિષે પરિપૂર્ણપણું ને કૃતાર્થપણું મનાય છે અને તે વિના તો પોતાને વિષે અપૂર્ણપણું ને કલ્પના એ બે રહે.” તે ઉપર ગંગાજળિયા કૂવાનું વચનામૃત (વચનામૃત ગઢડા મધ્ય ૬૭) વંચાવીને બોલ્યા જે, “જેવા મહારાજને જાણે તેવો પોતે થાય છે, ત્યારે તેને અપૂર્ણપણું ને કલ્પના કેમ રહે? ન જ રહે.”
History